به گزارش خبرگزاریها در این تحقیق پژوهشگران دانشگاه هاروارد به بررسی دادههای مربوط به 18500 زن که سابقه ناباروری داشتند و بعدا باردارشده بودند بین سالهای 1991 تا 1999 پرداختند.
آنها به طور خاص مصرف مکملهای آهن، دریافت کل آهن(رژیم غذایی به علاوه مکمل) و نوع آهن دریافتی، آهن "هم" heme(آهن در غذاهای حیوانی مانند گوشت قرمز) در برابر آهن آزاد یا"غیرهم"non-heme(آهن در غذاهای گیاهی مانند حبوبات، غلات کامل،غذاهای غنیشده و مکملها) را در این افراد مورد مقایسه قرار دادند.
دکتر خورخه جاوارو پژوهشگر بخش تغذیه دانشکده بهداشت عمومی هاروارد سرپرست این تحقیق میگوید:" در طول دوره هشت ساله پیگیری زنانی که آهن غیرهم (آهن مکمل یا گیاهی) مصرف کرده بودند به طور قابل توجهی نسبت افرادی که دریافت آهن در آنها پایین بود و یا صرفا آهن هم(آهن حیوانی) مصرف کرده بودند خطر ناباروری کاهش پیدا کرده بود."
هرچه مصرف آهن مکمل بالاتر رفته بود، خطر ناباروری کاهش بیشتری یافته بود.
چاورو میگوید گرچه هنوز باید منتظر ماند تا تحقیقات بعدی این نتایج را تایید کندآ اما یافتههای ما موید آن است که زنانی که قصد باردار شدن دارند، باید مقدار بیشتری آهن از منابع غیرحیوانی از جمله مکملهای مولتیویتامین و مینرال دریافت کنند.
دکتر جنیفر وو متخصص بیماریهای زنان و زایمان در بیمارستان لنوکسهیل در نیویورک در این باره میگوید:"مشکلی که با مصرف مکملهای آهن یا احتمال مولتیویتامین فابل حل باشد خیلی ساده میشود. اگر واقعا کمبود آهن نقشی در اختلال تخمکگذاری داشته باشد، راهی ساده بر ای درمان این نوع ناباروری زنان در دسترس خواهد بود."
اختلال تخمکگذاری دومین علت ناباروری در زنان پس از چسبندگی لولههای رحم است.
دکتر وو که خود در این تحقیق شرکت نداشته میگوید تحقیقات بیشتر بر روی گروههای بزرگتر لازم است تا میزان دقیق مکمل آهن مطلوب برای زنانی که قصد بارداری دارند مشخص شود.
کمبود آهن شایعترین کمبود تغذیهای در جهان است. زنان در سن باروری به علت قاعدگی، بارداری و شیردادن که ذخایر آهن را تخلیه میکنند، بیشتر از همه در معرض کمبود آهن هستند.